Neden kızıp gidiyorsun Şiiri - Süleyman ...

Bozma ikraranı dostum
Neden kızıp gidiyorsun
Var mı burda, senin hasmın
Kime kızıp gidiyorsun

Serçeşmden durma ayrı
Yalnız kalıp, olma sayrı
Öfkenin kimseye hayri
Olmaz neden gidiyorsun

Muhabbet insana dair
Muhabbeti söyler şair
Bu bahçede oldun zahir
Neden küsüp gidiyorsun

Ne bekledin kimselerden
Zarar mı gördün, bunca ser'den
Kahrolmuşsun bak hederden
Üzüp dostu gidiyorsun

Boşa tüketmedin nefes
Girdin yola, verdin çok ses
Kal bahçede, boranca es
Lodos gibi gidiyorsun

Neydi sahte ziya olan
Var mıdır? İrşatla dolan
Her zaman umduğun bulan
Yok ki; neden gidiyorsun

Kalkıyorsun öfke ile
Gelmişsin, öyle ki dile
Kimden gördün bilmem hile
Neden kaçıp gidiyorsun

Düşünen bir deli ozan
Ozandır gerçeği sezen
Bedestana girip gezen
Neyi gördün gidiyorsun

Arama uyku tavanda
Ayaklar yürür tabanda
Kalmaz kimse elbet handa
Gülü ektin gidiyorsun

Değerlidir her bir görüş
Zordur her hedefe varış
Yaşamın özüdür yarış
Bitirmeden gidiyorsun

Kötü sözler mi söylendi?
Biri kibire mi yeltendi?
Gelme bu hana mı dendi?
Savaşmadan gidiyrosun

Güruh-i Naci bekleme
Kızıpta canı tekleme
Bana ne dostlardan deme
Bulanıp da gidiyorusun

Okudum şiirlerini
Serinleten yellerini
O şakıyan dillerini
Öttürmeden gidiyorsun

Dursan hakkın divanına
Varsan dostların yanına
Şad olup gönül bağına
Bağlanmadan gidiyorsun

Boran olup çağlayansın
Dost bağrını dağlayansın
İçten içe ağlayansın
Bildirmeden gidiyorsun

Açıklansın her bir görüş
Farklı farklıdır her duruş
Mihmanla ihvana varış
Olmadan sen gidiyorsun

Görüşlerin de zahirsin
Söz kullanma da mahirsin
Gerçekten büyük şairsin
Öğrenmeden gidiyorsun

Zamanım sevda doludur
Gerçekler onun yoludur
Düşünen insan uludur
Sen üzüpte gidiyorsun

10.10.2005

Süleyman Zaman