Neden hep gamlısın divane gönül?
Kışın üşüyünce yaza kızarsın,
Önemsiz olan şey bahane gönül.
Yokuşu görünce düze kızarsın...
Anlamsız şeylere kafayı yordun
Umudu dönülmez diyara sürdün.
Ne çiçeğe durdun, ne meyve verdin.
İlkbahar görmeden yaza kızarsın..
Bazen de vakitsiz fidan dikersin.
Dalı çiçek açmaz, kızar sökersin.
Kıraç topraklara tohum ekersin.
Meyvesin vermeyen dala kızarsın...
Seyfet der ışıksız lamba gibisin.
Çatlamış toprakta damla gibisin.
Maksadı belirsiz cümle gibisin.
Bazen bir bakışa,söze kızarsın...
13.7.2024
Kayıt Tarihi : 22.7.2024 19:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!