Neden kimse sevmedi anne Şiiri - Mücahit ...

Neden kimse sevmedi beni, anne?
Dallarına konan kuşları ürkütmeyen bir ağacın gölgesiydim oysa,
Hiçbir yaprağı yere düşürmeden durdum mevsimlerin ortasında.
Gökyüzü maviye boyandı her defasında, ben hep gri kaldım,
Neden kimse sevmedi beni, anne?

Korkularımı kimse görmedi mi?
Kendimi saklayarak büyüdüğüm o dar köşeleri,
Kalabalıkta bir damla gibi yok olmayı seçişlerimi?
Beni anlamak için bir adım atan olmadı mı?
Bir kere olsun başımı okşayacak bir el...

Ellerim buz kesti, kime dokunduysam yandı,
Kalbim hep tutukluydu, bir türlü çıkamadı kendinden.
Oysa ben, herkesin yükünü taşırdım omuzlarımda,
Kimse görmedi mi o kamburu?

Biliyor musun anne, en çok geceyi sevdim,
Yıldızların bir sırrı varmış gibi baktım gökyüzüne,
Ama yıldızlar da sustu
Sessizlik içinde, sessizliğe bağlandım.

Beni neden kimse sevmedi, anne?
Kırık bardakların şarkı söylediği sofralardan kalktım,
Ama sesim hep eksik kaldı o şarkılarda.
Aynalara baktım, beni tanımayan bir yüz gördüm,
Belki de insanlar gördüğünü sevmedi,
Ben bile bakamazken kendime.

Şimdi sana soruyorum,
Ben yanlış mı doğdum bu dünyaya?
Yanlış mı sevdim insanları?
Yanlış mı konuştum
Neden kimse sevmedi beni, anne?

Belki de sevildim, ama fark etmedim,
Belki de sevdiler, ama gösteremediler.
Yine de bir şey var içimde;
Eksik bir dokunuşun izi,
Görülmeyen bir yaranın sızısı.

Şimdi anlat bana, anne,
Eğer herkesin sevgiye bir hakkı varsa,
Benim payıma düşen nerede?
Neden kimse sevmedi beni?