Bir insan neden kendi katili olur anladım bugün.
Kavramsal katliamların gün dönümünde,
Bir ‘’hiç’’ gibi acarak gözlerini,yılların uyku mahmurluğuyla.
Yüklediğin anlamlar dehlizinde boğulunca umutlar.
Maktul olur beden,ve ruh biat eder kaçınılmaz yanılgılara.
O zaman uyanır pişmanlıklar, taş kesilesi vücutta.
Bir katliam hevesi belirir, kendi katili olur insan.
Bedenden ilk ayrılan ruh değil duygulardır,
Sevgi gider mesela,
Aşk gideli çok olmuştur.
Var olduğunu sandığın yalan sevdan
Ve en son merhamet.
Kayıt Tarihi : 17.10.2008 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!