aydınlık gece
yıldızları üşütür
varoluşuna tutuk
yalın yalnızlığına
geceyi böldü
zamanı geldi derken
mavice güldü
hoşça kaldın giderken
yaş ilen doldu
orada kimi gördü
dizilir sözcük
ki boğazıma sardı
sarıl boynuma
kanar acılar dinsin
soluk çıkmadan
göğüs kafesi insin
susuz topraklar
çatlarken gerginliğe
titrer su kuşu
üşür bulutta güneş
bir avuç damla
çığlıkta uçuyordu
geceler sensiz
neden kan ağlıyordu
080210-7denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 8.2.2010 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!