Neden Kalayım… Şiiri - Murat Gevrek

Biliyorum beni vuracaklar
Sen duyacaksın
Manşetten haber edecekler
Gözlerinden yaşlar boşalacak
Kalkıp gelemeyeceksin
Beni İzmir’de vurmayacaklar
Alıp bir Afrika ülkesine götürecekler
Ellerini bağlayacaklar
Sonra karşında gülecekler
Seni soracaklar
Eşkâl vermeyeceğim
Beni vuracaklar…

Sen duyacaksın
Katillerime beddua edeceksin
Üzerime kuru yapraklar düşecek
Ruhum çıkarken bedenden seni düşünecek
Bir titreme hissedeceksin o gün bedeninde
Söyle bir uzanıp bir buse konduracağım gözlerine

Beni vuracaklar
Sen naaş mı hiç görmeyeceksin
Ellerin çırpınmasın diye bağlayacaklar
İki Filipinli vuracak beni
Klimajaro’da yakacaklar bedenimi
İtalya’dan sıfatlar karışacak olaya
Rusya’dan emirler gelecek
Beni senin yanından alacaklar
Seni uyandırmamak için onlara direnmeyeceğim
Beni İzmir’de vurmayacaklar
Beni Afrika’ya götürecekler
Sen en son duyanlardan olacaksın
Okinowa’ya bir telgraf çekecekler
Ben ölmüş olacağım
Gözlerin dolacak
Ardımdan bir sen ağlayacaksın
Neden kalayım ki…

Beni vuracaklar
Fransızca iki kelime dökülecek dudaklarımdan
Biri bir şehrin adı olacak
Birde adın olacak
Bana altı kurşun sıkacaklar
Yağmur dansında ki keşişlere bırakacaklar
Uyanınca yatağımı boş bulacaksın
Gittim diye bana kızacaksın
Manşetlere bakınca
Gözlerin dolacak
Helsinki’de yazdığım mektubu bulacaksın
Bir adres Dublin’den
Kalkıp ona gideceksin
Gözlerin dolacak boşalacaksın
Neden kalayım…