Neden Huysuz Şiiri - Kemal Berk

Nehirlerden sular akar
Şu tarlalar neden susuz
Dilimizden sevgi akar
İnsanlarım neden huysuz

Her gün açar yeni çiçek
Sevenlerim koymaz susuz
Bal yapıyor arı böcek
Sevmeyenler neden huysuz

Her bir canlı fır dönerken
Kimisinin yürek susuz
Hak diyende gül biterken
İsyankarlar neden huysuz

Sabah doğan güneş parlar
Çölde kalan diller susuz
Tüm canlılar nasip arar
Aç gözlüler neden huysuz

Bir koltuğa hasret kalan
Yalvarmaktan diller susuz
Haklı haksız emri yapan
Makamında her gün huysuz

Bir damlacık sudan olan
Beden değil akıl susuz
Hak yolundan her gün kaçan
Kül'özünün gönlü huysuz

Kemal'eren /Kemal Berk