Güldüğüm zaman kahkahalarımda.
Ağladığım vakit gözyaşlarıma karışıyorsun.
Bir içli şiir yazmaya görsün nasırlı ellrim.
Seni işlerim sayfalara,geceleri.
Senden kalan karanlığı,yavaş yavaş.
Mutsuzluğumun,yalnızlığımın şerefine içerim.
Nice sonra gözlerin gelir aklıma.
Ve dudakların....
Bir şarkının nağmeleri yayılıyor şimdi.
Sevmekten sevilmekten bahsediyor.
Sevmek.....sevilmek..
O kadar ırakki çilingir soframdan.
Ne denli acıdır bilesinki.
Dönmeyen sevgiliyi beklemek.
Sen..
Neşe sen.
Keder sen.
Karanlık sen.
Kader sen.
Neden hep sen Fatoş.
Düşündünmü hiç.
İsyan ettinmi.
Ağladınmı benim gibi geceler boyu.
Elem,umut,hayal.
Neden hep sen Fatoş.
Şeref Karakülah.
(Nisan 1974 Ankara.)
Şeref KarakülahKayıt Tarihi : 29.6.2005 13:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!