Ne efganeme dokun, ne gönlün lahzasında bizar olan aşka nazar etmesin kokum
Canandır ki hasreti didarımda yaşadığım ne müthiş korkum,dokunsam neyudum
Yol tarifsiz, akıl takihsiz, idrakim eşiklerde muhtaçlığa bakar doyurmadı sokum
Ne tedrisata ram oldu, ne ilmin vuzuhunda sevdaya vasıl oldu, vuslat mı korkum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel bir şiir yazmışsınız tebrikler kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta