Düne kadar çok önemsediğimiz şeyler
Kavuşunca anlamını yitirdiler.
Oysa en çetin kışlar bile, beklenirken güzeldiler.
Yaz ve baharlar da öyle.
En güzel duygular, yaşanınca bir bir öldüler.
Ne kötü çelişkidir bu,
Aramak, bulmak alışmak ve kaybetmek.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta