Neden gözlerin derinlerde çırpınır?

Neden gözlerin derinlerde çırpınır?
Yasaklanmış meyvelerin kekremsi tatlarında mı bulursun sevgiyi?
Senden uzaklaşmış ellerinde midir çözümsüzlüğün çözümleri?
Yangınlarda mıdır korkuların?

Zamansız yaşantıların gecikmiş acılarına tutunmuş yalnızlığında,
Sadece sen ve senin ulaşılmazlığında saklıydı anıları.
Yok olmanın çirkin kokuşmuşluğu oturmuştu burnunun direğine.
Bir zavallıya dönüşmenin iğrenç çığlıklarında seslenirken
Benliği acılara kucak açıyordu isteksizce.

Uzun zaman önce başlamıştı bu zavallılık.
Ama ne başlangıcı ne de sonun yolu belirliydi belleğinde.
Son demlerini sürerken bağlılıkları
Tadına varmak istiyordu başkaları istemesede...
Bir masal dünyası hayal etmek istediği her anında
Yalnızlığın soğuk duvarlarına çarpıyordu.
Her beklentinin bir bekleneni vardı mutlaka...
Ama ne beklenen çıkageliyor ne de beklentiler serpiliyor gönül yollarına.
Zamanın tutunacak dallarına konmaya duyulan özlemler
Batıyordu diken diken sanrılarına.
Ve bir umudun tükenişinde filizleniyordu yılgınlık.
Bir kara duman yüreğini kaplarken
Bir sevişmelik zamanları çalma direnişi baş gösterdi.
Ya çalınmış zamanların diyeti...

Ağır ağır ilerlerken yanlış olduğu bilinen zaman merdiveninde
Umutsuzluk umut olmuş gözlerinde.
Uzat ellerini gönlünün duman duman tüten korkularına.
Göreceksin ki orada sen ve senin yalanlarından başka hiçbir şey yok.