Bütün kâhinat'ı görürüm diyen
Zalimin zulmünü neden görmez'sin
Var olan her şeyi duyarım diyen
Mazlum'da feryadı neden duymaz'sın
Kimi villa,köşkte zevki, sefa'da
Kimi perişan'dır dert'te, cefa'da
Yoksul'lar yalvarır sana vefa'da
Onların hakkını neden vermez'sin
Kimi umut etmiş semaya, göğe
Kimi Yalvarıyor ağaya, beye
Fakir beye neden boynunu eğe
Köleliği neden engellemez'sin
Zengin saray, köşkte yerken, içer'ken
Tüm dünya'yı parselleyip, biçer'ken
Fakir bir lokma'ya düşkün, naçar'ken
Yoksul'un göz yaşın neden silmez'sin
İnsan'lar hep sana umut bağlar'ken
Umut'larla yürek'lerin dağlar'ken
Feryat, figan çaresiz'ce ağlar'ken
Derde, derman verip neden sevmez'sin
Din, iman diyerek fasık yalanlar
Emeğin hak'kına olur talan'lar
Allah diye kandırıpta çalan'lar
Din'bazları çöksün neden demez'sin
Fatar'morgana'yı görür umut'lar
Çörek'lendi kara,kara bulut'lar
Der hazani kolay,zorlu sırat'lar
Dünya'da cehennem neden gelmez'sin.
(h.hazani)
Fatar'morgana > Hayal Görmek, yanılmak, serap.
Kayıt Tarihi : 30.4.2024 11:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün özünden dokunuslar siir kitabimdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!