Bir ateş çemberinde yüreğim;
döndükçe içinde, hep ateş duvarı...
Aşamadım, aşamayacağım da,
dön dur içinde, dönebildiğince.
Her defasında estikçe rüzgâr,
sağa sola savrulduk.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Kocamandı koskoca idi sevdamız,
sığmazdı biliyorum avuçlarımıza,
ama yüreğimizde kocamandı.
Neden sığdıramadık yüreğimize,
yoksa senin yüreğin,
benim ki kadar, büyük değil miydi..
kutluyorum güçlü kalemi..
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta