Neden gittin ki? Şiiri - Ahmet Kurnaz

NEDEN GİTTİN Kİ?

Neden gittin ki?
Gül gibi geçinip gidiyorduk beraber.
Yalnızlığını sadece kendinle paylaşıyordun,
Her şeyini bizimle.
Sığmadın mı Dünyamızın bir köşesine,
Neden gittin ki?

Gecelerin,sabaha karışırdı,
Ayların aylara.
Sen,hiçbir şeye karışmazdın,
Her şey sana karışsa da.
Huzurun olmazdı da,
Huzura çıkardın hep.
Gecelerin sabaha karışırdı,
Ayların aylara.

Hayatı tutamadın bir ucundan,
Gündüzleri tutamadın çılgın saatlerde.
Gecelerce yorgunluğun sızardı yatağında,
ve bir yalnızlık uyurdu.
Sessizliği buz keserdi odanın,
Dört duvar,
Dört vefalı dost olur da
Demli çaylar gibi soğurdu masalarda.

Şimdi gecelerde kimler üşüsün?
Yağmurlara kim yüklesin hasreti.
El ayak çekildiğinde sokaklardan,
üç beş tinerci çocuk,
nerelerde titreyip,
hangi yüreğe sığınsın.
Neden gittin ki?

29.04.2006