Bir ben,bir pencerem,bir de gökyüzü
Nerede çocuklar
Nerede odamı dolduran çığlıklar
Sevinç dolmuyor yüreğime
Eski coşku yok artık
Bak sana
Çiçeklerim de açmadı gitti
Bilmem neden...?
Bilmem neden bu bayram gelen yok
Evlatlar unuttular mı bayram olduğunu
Yoksa bi'şey mi oldu torunlara
Dağıtın şu gri bulutları
Yalnızlığı atın üzerimden
Kulağım kapıda gözüm yolda
İçimde bir umut var hala
Soruyorum kendi kendime
Neden bu bayram gelen yok
Gün ağarmıyor bir türlü
Güneşte eski güneş değil
Komşunun torunu da gelmedi
Sakallarım yarı nemli,yarı ıslak
Durduramıyorum göz yaşlarımı
Yalnızlıkta arsızca sataşıyor
Boynum bükük karşı koyamıyorum
Unutulmuşluk sırtımda saplı bir ok
Bilmem neden
Neden bu bayram gelen yok
Güneş yavaş yavaş terk ediyor gökyüzünü
Bir kuş bile tenezzül etmedi pencereme
Sen hiç unutmadın
Ama bayramlar seni unuttu
Unutuldun be ihtiyar
Eskiden ev dar gelirdi
Sığamazdın odalara
Şimdi gün geçtikçe genişliyor
Bulamıyorum kapıyı
Bir boşluk içindeyim
Bulamıyorum eski tadı
Oda içinde hayaller
Ve ben kayboluyorum
Bende keder bende hüzün çok
Acaba neden
Neden bu bayram gelen yok
Vakitte geç oldu
Kalk ihtiyar kalk
Bekleme boş yere
Bu bayram gelen yok
Durun kuşlar susun biraz
Bir ses var dışarıda
Siyahlar içinde bir adam
Gülümseyerek beni çağırıyor
Elinde kanlı bir bıçak
Beni bütün beklentilerimden ayıracak
Çok geç artık be ihtiyar
Vakit hayli dar
Galiba bu bayram...
Galiba kapımda ecel var
Kayıt Tarihi : 30.4.2011 00:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!