Neden Ey Büyük Aşk Şiiri - Ramazan Bardakçı

Durup dururken nereden çıktın
Hiç mi insafın yoktu
Haberin yok muydu insanlıktan
Olmasaydı gözlerim olmasaydı ellerim
Yüreğimi bağışlasaydım organ vakfına
Sana bunları söylemezdim asla
Olmasaydım insan olmazdım sana hayran
Günleri kapalı kapılarda yaşamazdım
Korkmazdım insanlardan atılırdım
Zavallı olmazdım bu kadar çaresiz,
Derbeder, haybeye yaşamazdım hayatı
Uğruna canı verecek kadar sevdalar
Canan bulunmaz neye can niye canan
Kayboldum ızdırabın içinde ara da bul
Gark oldu hayaller, yağdı elem yağmuru
Islandım, süzüldüm ırmak ırmak
Gündüzlere sığmadım gecelere alışamadım
Rüyaları istemem, uyumalıyım teselli kucağında
Sonsuzlukta yürüken sessiz kimsesiz
Oyunlarınıza alın beni çocuklar
Saf duygularımı paylaşayım sizinle
Kırık misketleri, paralanmış oyuncaklarımı
Hepsini size vereyim, kurtarın beni çocuklar
Yine yeniden doğayım.