Neden Elim Boş Kaldı Şiiri - Halil Türkoğlu

Ne istediğimi bilmediğim zamanlar oluyor
Yalnız şunu iyi biliyorum
Sensiz yapamadığım zamanlarda oluyor
Bir yetimin saçları ne kadar ıslak
Dokunulmamış ve bakıma muhtaç olur ki
Benim yetim gönlüm
Kapında bekliyor
Uyuyacaktım ama sensizde uyunmuyor
Bekliyorum her gün sen ile konuşurken bile
Sana dokunsam bile
Ben o hasreti atamayacağım içimde
Karlar yağıyor yada rüzgar esecek
Belki hiç bırakmıyor
Ama bahçe aynı bahçe
Bu kravat boğazımı sıkabilir
Belki gözyaşımda yüzümde dolanır dolanır
Akşamüstülerini sevmiyorum
Yarım kalmış hiçbir şeye alışkın değilim
Sandalyede oturduğumda evet bu benim idam sehpam
Nedense celladım suskun diyorum
Kendimi duvar köşelerine atarak eskitemem
Yerlere yatarak da ölünmüyor
Kollarım boş kaldı şuan
Sessizliği bozulmuş her kulağa bir küpe takmışlar
Akşamüstü sessizlik karman çorman
Sen ile sensizliğin arasında karışmış
Dudaklarımda bir kelime var ki buruşmuş
Anlımda bir an ki kırışmış
Terzi nasıl diksin şimdi siyahı geceye söyle?
Bütün bu dikilecekler bir masada
Ama terzi başka masada
Elini koymuş yanağına
Birde kadeh koymuş önüne!
Bu sarhoşluk nasıl kafama yama oldu diye söylenmekte
Sızıntılar dilden çıkar
Çatlak olur an ve an bağırdan
Yürek savurmuş aklı akılda kaybolmuş sandı da
Böyle bir örtüyle her gün
Kitaplarımı koyduğum bu masaya
Neden bir içki akmış
Nasıl çıkarır şimdi akşamüstü beni kendinden
Nasıl hançerlerde
Öldürmez mi kendini?
Kıyısında dolaştığım bu denizin
Dalgaları bana yabancı
Ama dalga benim ayaklarıma aman diye dolaştı
Hassas isem bir dalga okyanus şeklinde gelir bana
Beni martılara teslim etme
Gagalarında yarım kalmış bir parçamla
Bu deniz bana yabancı
Ressam elimden tut
Saçımı sürdün nedensiz
Kırdın bacaklarımı bir tabloda
Niye elim boş kaldı.