Neden çiçekleri bu kadar seviyorsun diye sorsan
Sevdiğim çiçekler sana benziyor derim
Neden rüzgarı seviyorsun desen
Rüzgarda senin gibi alıp götürüyor derim
Neden hüzünleniyorsun diye sorsan
Hüzünde senin gibi içimi yakıyor derim
Neden üşüyorsun diye sorma bana
Yokluğunu yaşadığımdandır derim
Neden ilk baharı sevdiğimi
Yağmurlardan kaçan zavallıları da sorma
Her damlanın tenime vuruşu
Senin bana dokunuşun olduğundandır derim
Neden sarı buğday başaklarını sevdiğimi
Boyunlarını bükmelerinin sebebini de sorma
Bil ki,bende aşkının ateşiyle yanıp
Boynu bükük,divane kaldığımdandır derim
Neden seni sevdiğimi hiç sorma
Sana olan sevgim ruhumda kopan tufandı
Ne yer kabul etti sevgimi nede gök
Şimdi saçıma düşen ak ondandır derim
Neden ağladığımı hiç sorma
Yitiği olanın gözü hep nemlidir derler
Benim göz yaşım yitiğimden değil
Boş kaldığımda ağlamayı sevdiğimdendir derim
Aşkı bana hiç sorma
Elde edilip de giden can yongası o
Bir daha ne geri alınır nede unutulur
Aşkı bilmeyişim layık olanı bulamayışımdandır derim
Neden şiir yazarsın diye de sorma bana
Sıkıldığımda hüzün dolar içime,anlatsan anlatacak insan kalmamış
Kalemimin içine doldururum bende her birini
Her sözcüğü yazdığımda rahatladığımdandır derim
05.08.2007 01.55
Kayıt Tarihi : 5.8.2007 01:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!