Sen gönül bağında sevda gülüsün
Ben her bahar sana ağlayan bülbül
Yaz güneşinden de sıcak gülüşün
Kar yağan bahtıma en büyük ödül
Sen sevda yolunun yorgun yolcusu
Ben yoluna bakan bir garip yolcu
Sana sevgi sundum kucak dolusu
Kalsak da yine biz iki yabancı
Sen rüzgar önünde titreyen yaprak
Ben düştü düşecek diye bekleyen
Gözlerin yemyeşil, ruhun aydan ak
Gözlerindir gönlüme keder yükleyen
Sen, kara gecesi olmayan gündüz
Ben, gündüze hasret öksüz karanlık
Gözlerin cennettir, aşkın ölümsüz
Uğrunda ölmek, eşsiz kahramanlık.
Şifresini çözdün sen,gönül kasamın
Melekler her yerde seni arıyor
Gönül defterinde benim imzamın
Mürekkebi daha yeni kuruyor.
Sen, simsiyah saçlarıma düşen ak
Ben, bir zavallı, aynalara kızan
Sen, kara gecemde ışıyan şafak
Ben, bir ayyaş,kaldırımlarda sızan.
Sen, mahpusta hücreme düşen ışık
Sigaram, hayalim, hürriyetimsin
Ben; esaret,infaz kadar yılışık
Sen yine bensiz, sen yine yetimsin.
Sen hüzün prensesi, kahır güzeli
Ben soylu sevdalı, keder yumağı
Yeşil gözlüm seni sevdim seveli
Daha bir özledim kara toprağı.
Sen ey güzel, en güzel elemimsin
Ben boğazda düğümlenen hıçkırık
Alın terim, göz nurum, emeğimsin
Kolay mı seni sevmek? Yetsin artık...
Yetsin artık beni kahredişlerin
Sen güzelim, idam fermanı mısın?
Sen öfkesi misin, bana kaderin?
Neden çekip gittin böyle ansızın? ? ?
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 19:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!