Daha dün çocuktun
Yalnızlığı, mutsuzluğu bilmeyen
Hayatı bilmeyen çocuk...
Keşke hiç büyümeseydin.
Bu yalan dünyanın
Sahte, ikiyüzlü insanlarını görmeseydin.
Büyüdün...
Hayâl bile kuramaz oldun.
Çünkü biliyorsun
Farkındasın ve farkında olduğun için
Mutsuzsun...
İçten gülüşün çocukluğunda kaldı.
Şimdi sen de herkes gibisin.
Maske takan, yalandan yaşayan
Herkesi kandıran, kendini kandıran...
Herkesi tanıdığına inanıp kendini tanımayan sen
Ah sen sen
Bir zamanlar mutlu, huzurlu, derdi tasası olmayan çocuk
Büyümeseydin be!
Niye büyüdün ki?
Kayıt Tarihi : 4.3.2013 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!