Bazen kapılıyorum bir gençlik hülyasına,
Seni suçlamak için neden bulamıyorum.
Dalınca sana olan aşkımın deryasına,
Bende birazcık mutlu neden olamıyorum.
Bu yüzden zaman, zaman geçiyorum kendimden,
Vicdanımın sesine ses gelmiyor beynimden.
İnan bana her isyan sana olan sevgimden,
Seni aklımdan hâlâ neden silemiyorum.
Oysa sen ne sev dedin, ne sevgimi suçladın,
Birçok şeyi konuştuk hiç birinden kaçmadın,
Lakin sen bu konuda ağzını hiç açmadın,
Kendimi senden hâlâ neden alamıyorum?
Bundan sonra beyhude ölmüşüm, yaşamışım!
Bir yanardağ misali kor dolu içim, dışım..
Nedendir bu öfke, kin.. Neden bu yersiz hışım?
Nedendir bu infial? . Neden bilemiyorum!
17.01.1974 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 7.9.2014 12:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!