Taptaze tırnağıyla,
Ana rahmini yırtan bir bebeğin,
Ve ağlamayla başlayan nefesin,
Zamanla derisinden attığı salyanın,
Geride bıraktığı kabukta,
Anne şevkatine gizlediği süt kokusu
Doğum değilmidir,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta