Neden bu kadar çoksun Şiiri - Barış Akm

Neden bu kadar çoksun?
Her sessiz adımda rüzgarın
Her gözde sen varsın
Bakışlar neden illede sen
Telefonlarda sen
Arkasından gelen suskunluk
Her ismin ardından gelen
Hep sen

Hangi şiirin perdesini aralasam
Ne zaman bir öyküyü kaldırsam
Sen dökülürsün arasından
Acaba, acaba sen hangisisin?
Neden bu kadar çoksun
Ya ben, neden az değilim
Neden sen çoğaldıkça çoğalıyorum

Nerede birini görsem
Dudaklarında zehir zenberek
Zil-zurna sarhoş dizeler
Sen doluyorsun gözlerime
Yokluğun öpüyor karanlığımı
Ben aynı ben, çoğaldıkça sen
Sen gibi çoğalıyorum dinmeden

Ne zaman bir şarap şişesi
Sen misali dudağıma değse
Gene sen! bulutların prensesi
Çoğalırsın deli deli, içime doğru
Ateş sarar dağınık zerrelerimi
Sen çoğaldıkça ben parçalanırım
Çoğalırız seninle ben

Ne zaman postamda bir mektup görsem
Hafiften de nemliyse bir köşesi
Yüreğimden taşar okyanus dalgaları
İşte bak yine çoğalıyorsun
Adın çıkmazsa hep olduğu gibi
Ben bölünür doldururum ırmakları
Sen çoğaldıkça sanmaki ben azalırım

Ne zaman kayıp bir hikaye duysam
Yar diye diye umutlu tanelerce
Sevdiğinin dalından kopmuş meyvesi
Bir de gözleri ağlamaklı ise
Sensiz başım düşer omzumdan yere
Sen yine çoğalırsın gözlerimde
Ben azalır mıyım sanırsın
Yüreğimde adın mıhlı kaldıkça

Gittiğin yerde kal hadi
Unut yaşanmış yaşanmamışlığı
Bir kırmızı gül var elimde şimdi
Buğusunda adın gizli
Bekleyeceğim gül kurusu olmasını
Sonra unuturum belki seni
Sensizlikte bir gün
O muhteşem huzur sarar
Sen yerine beni

barış