Neden Böyleyim Şiiri - Lokman Bal

Yaralı yüreğim, bedenim yorgun…
Farkında olmadan yemişim vurgun…
Renkli görünse de; hayatım durgun…
Bilmem ki Allah’ım, neden böyleyim?

Bir garip duygudur, kahreder sancı!
Karma karışık dünya, nedir kazancı?
Tanıyamadım, kendimi; kendim yabancı…
Bilmem ki Allah’ım, neden böyleyim?

Gözlerim kör değil, ama görmüyor…
Sanki yüreğimde volkan, durmuyor…
Ne hikmet, içim içime girmiyor!
Bilmem ki Allah’ım, neden böyleyim?

Beni sürükleyen duygu kervanı,
Alıp götürecek; bu tatlı canı,
Çökmüş üzerime; külü dumanı!
Bilmem ki Allah’ım, neden böyleyim?

Hayatım defterde hece hecedir…
Uyuyamam, bilmem ki kaç gecedir?
Her an düşünürüm, halim nicedir?
Bilmem ki Allah’ım, neden böyleyim?

Çözemedim, esen karışık yeli…
Dokundu kalbime, olmuşum deli…
Şu hain nefsimin, nedir emeli?
Bilmem ki Allah’ım, neden böyleyim?

Bu dünyada boş şey ile avundum…
Lokman Bal’ım, haddim değil övündüm…
Akıbeti anlayınca dövündüm! ! !
Bilmem ki Allah’ım, neden böyleyim?