Neden Böylesin? Şiiri - Mehmet Postallı

Başın öne eğik, solgun bir yüzle;
Böyle üzgün üzgün duruşun neden?
Buğulu gözlerle, sitemli sözle;
Karmaşık sorular soruşun neden?

Güz rüzgarı değmiş yaprak gibisin
Yağmura susamış toprak gibisin
Sevgiden, sevdadan uzak gibisin
Beni sarp yollara sarışın neden?

Birikmiş sularda büyürmüş kamış
Göz kenarlarında tel tel uzamış
Can alıcı oklar cana susamış
Kalbime ok salıp, vuruşun neden?

Yüreğim yerinden koptu kopacak
Bir umut vermezsen canım çıkacak
Sözlerin buz gibi keskin bir bıçak
Başımı, bağrımı yarışın neden?

Issız odalarda tir tir titredim
Çile sofrasında acı aş yedim
Kimden ne işittin, sana ne dedim
Çıkmaz sokaklarda yoruşun neden?

Şu yalan dünyanın hükümdarlığı,
Senin olsa no'lur bütün varlığı.
Gönlünden çıkar at karamsarlığı
Olumsuz cümleler kuruşun neden?

Su çırpınır taşa vurur başını
Koşar menziline, eğmez kaşını
İnsan incitir mi gönüldaşını?
Öyle yerden yere vuruşun neden?

Kara bulutları dağıt zihninden
Benim güvenimi sarsma derinden!
Ölüler dirilip çıkmaz kabrinden;
Kara topraklara karışın neden?

Mehmet Postallı / 2018