Herkes taş sektirirdi
Kadife teninde denizin
Taşlara kıyamadım
Taşlaşmış umutlarıma
Veda resmi geçidiydi ufka bakıp
Yaktığım her sigara
Belki bir martı uçardı üzerimde
Demeye kalmadan
Kim bilir hangi balıkçının ağında
Ölmekte olan balıklar geldi aklıma
Birileri bir gün
Yok yere öldürülen balıklar için de anıt yapacak
Taşlaşan umutlarsa önce denize sonra balıklara emanet...
Kayıt Tarihi : 10.7.2019 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
somut nesneler arası bağıntı çok zayıf.
şiirde somut nesne kullanımı zor sanattır değerli şair.
tezatlık ve yahut güçlü bir bağ ister.
senin nesneler birbirine uzak kalmış.
şiirin sonuna yaptığın didaktik final de son derece gerçek dışı.
boş yere öldürülen balıkların haklarını savunmak için anıt yaptırma fikrine bu şiirde nasıl geldin anlamak zor.
diğer çalışmalarında daha çok potansiyel gördüğümü dile getirmem gerek.
TÜM YORUMLAR (1)