'Neden? Baba... Şiiri - İlknur Tavasav

Neden? Baba...
Nedenki her bir güne özel günler,özel manalar yüklenir baba?
Oysa anlamını yitirmeyen ne kaldı.
Beraber büyütmeye çalıştığınız bu köhne bedende.
Büyümek; sancılı
Büyümek; can yakıcı,
Kor alevlerden oluşan,sanki bir cehennem sıcağı...

Oysa ben istememiştim bu dünyada var olmayı...
Bir kızının olması içinmiydi bu bencillik,çekilen bunca acı

Şimdi senimi aramalıyım ne dersin?
Olan bütün şirinliğimle; iyiki doğdum,iyiki varsınmı demeliyim?
İçimdeki isyanımı,yada sessiz çığlıklarımı mı sana itiraf edeyim.
Ben her doğan günde biraz daha yitip giderken,
Bir toz zerreciğine dönerken,sana yine rolmü kesmeliyim...

Oysa bilirmisin? ben istememiştim bu dünyada var olmayı...
Bir kızının olması içinmiydi bu bencillik,çekilen bunca acı.
Büyümek; sancılı;
Büyümek; can yakıcı,
Kor alevlerden oluşan,sanki bir cehennem sıcağı...

Şimdi uzanacak ellerim usulca telefonuma...
Babam; diyeceğim usulca sana...
Emektarım,yılların yorgun adamı,vefakarım...
Merak etme sen; güllük gülüstanlık herşey
Yılmıyorum,mutluyum,ve bak sesimlede olsa yanındayım...
Babalar gününü kutluyor bak cefakar yavrun...

Oysa keşke bilebilseydin
Ben istememiştim bu dünyada var olmayı...
Bir kızının olması içinmiydi bu bencillik,çekilen bunca acı.
Büyümek; sancılı;
Büyümek; can yakıcı,
Babam; sen bilmiyorsun ama...
Kor alevlerden oluşan,sanki bir cehennem sıcağı...