Yalan de evet, yalan de sevmeyi beceremiyorsun de,
Ancak bir hayattaki en acı an hangi andır bilmem ama,
Herhalde bu olacak, bu an olacak galiba.
Yaşatma bunu bana ayrılalım deme,
Sadece önceden söylediğin gibi sevdiğini söyle,
Gel kimse duymasın, kulağıma fısılda olur mu?
Bak hiç kimse duymayacak söz veriyorum sana,
Bana bunu çok görme, sadece sevmek, sevilmek istedim.
Neden ayrılık? Çünkü, beceremiyorum değil mi sevmeyi,
Hak edemiyorum herkes gibi mutlu olmayı.
Belkide aşkımızın cesedi var bu yürekte,
Ama yine de her zaman ki gibi sen bilirsin, Aşkım!
O çokça dilimde tükettiğim Aşkım kelimesini,
Aşkımızın cesediyle götür, oldu mu?
Bak ben kabul ettim artık ayrı durmayı,
Öğrendim ben artık aşkla savaşmayı.
Son kez Hoşçakal aşkım...
Ramazan ÇağıranKayıt Tarihi : 7.12.2011 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çağıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/07/neden-ayrilik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!