Ne tutuşan yüzlerimiz ayıba
Ne ayıp yüzümüze karanlık.
Çizgiler vardır...
Ellerimizle çıkarttığımız duygular,
Siyahın içinden,aydınlandıkça belirir
İki insanın karşısında kendisini bulması.
Söz,gelip geçer.
Söz,mıh gibi çakılı kalır.
Bittiği yer başladığın yerse eğer.
Ya"neden",ya"yine" der...
Neden"aşk"yine"aşk".
Kayıt Tarihi : 25.12.2012 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!