neden Almadım Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Hava soğuk, nakışını işler yüreklere
Buz kesilmiş elleri, titrer
Arada bir burnunu çeker,
Sulanmış gözleriyle etrafı süzer
Hesap yapmaktadır aklından,
İmrenir, pencereden bakan çocuklara
Ara sıra bakar yırtılmış pabuçlarına
Yüreği burkulur, yarını düşündükçe
Geçmek bilmez zaman, üşüdükçe
Bir tartısına bakar, birde yanına koyduğu mendillere
Hiç insafları yokmuş der, önünden gelip geçenlere
Bir mendil alsalar yada tartılsalar, ne olur ki
Çok mu büyük para,yüz lira
Söz verir kendine, ben böyle olmayacağım diye
Çocuklarımı iyi yaşatacağım,
Onları çalıştırmayacağım diye
Ama neyle?
Okula bile gidememekte,
Üşüdükçe ayakları, elleri
Soğuk işledikçe ciğerlerine
Daha da artar isyanları,
Düşünür, “Neyim eksik? Pencereden bakan çocuklardan”
Bir adama ilişir gözü, ona doğru gelmekte
Kılık kıyafetinden bellidir, zenginliği
Sevinir, şimdi bir şeyler alır benden diye
Buruk bir gülümsemeyle geçer adam
Ne tartılır nede bir mendil satın alır
Çocuk hayal kırıklığındadır
“Bir mendil alsan amca “ der umutsuzca
Titrer sesi kızgınlıktan
Alamam der adam
Çok mu para sanki amca, yüz lira
Göz göze gelir adam çocukla
Çok para değil ama, ben ve başkaları aldıkça
Sen daha çok bekler, daha çok üşürsün bu soğukta
“Ben çocukluğunu, umutlarını geri veriyorum “ der, sana