çocukluk çağında boğularak can veren (arkadaşımın oğlu) feyzullah`ın anısına.
Çağı desen gençliğine ermedi
Yaşı desen onbeşine girmedi
Murad desen murad nedir bilmedi
Seller neden aldınız yavrumu
Odası desen kaldı darma-dağınık
Anası desen zaten bağrı yanık
Göstermeden bana son bir defalık
Seller neden aldınız yavrumu
Yüzmek için girmis kuzum denize
Çıkarmış arkadaşları,çekmiş düze
Bilirmisin ne acılar girdi evimize
Seller neden aldınız yavrumu
Konuşmaya kıyamadığım dilim-idi
Koklamaya doyamadığım gülüm-idi
Herşeyden esirgediğim gözüm-idi
Seller neden aldınız yavrumu
Ciğer parçası değil, ciğerimdi
Dizimde derman, gözümde ferimdi
Sırayla alsanızda sıra benimdi
Seller neden aldınız yavrumu
Ellerim varmadı üstünü örtmeye
Dudağım varmadı son kez öpmeye
Göz yaşım kalmadı ağıt etmeye
SELLER NEDEN ALDINIZ YAVRUMU
(Stockholm 17-10-1997)
Veli DalbudakKayıt Tarihi : 2.4.2005 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)