Benimle, muhabbet ederken
Her gün bana, gelip giderken
Seni çok seveceğim, derken
Sen böyle, neden ağlıyorsun
Akşam olup, batınca güneş
Olursun bana, güzel bir eş
Ayıramaz ki, hiçbir kalleş
Sen böyle, neden ağlıyorsun
Geceleri hep, yalnız yattım
El alemin, gözüne battım
Derdim üstüne, çile kattım
Sen böyle, neden ağlıyorsun
Sevgim aleme, oldu diken
Yanıma gelsen, sabah erken
Seni çok seviyorum, derken
Sen böyle, neden ağlıyorsun
(0378) Eylül 2000
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!