Bazen yüreğinin sesi kesilir. Ve bazen sözler boğazinda düğümlenip kalir.
İşte o yüreğindeki sessızlığe kapılıp isyan içerikli sözler, gözlerinden yaş olup akar gider.
İşte ağlamak.
Insanlarin bügüne kadar yaptiği en dürüst ve kendine has içten bir eylemidir.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta