Geldiğimde bu dünyaya, söylemediler aşkın yalan oldugunu
Ağladığımı anlıyorum anamdan doğarken gelipte dünyaya..
Bir bakışın ömrümü cendereler içinde nasıl kıvrandırdığını,
Ruh alemimde ne denli amansız fırtınaların kopardığını,
Silinmez izlerin bedenimde acıyla ömrümü tükettiğini,
Fark etmedim naif gönlümün aşktan yanacağını...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yaşam., hiç acımadan., tabiri caizse 'yüreğe vura vura' anlatıyor., öğretiyor....
Kaleminize sağlık sayın Yakup İcik...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta