Bir çığlık düşer ansızın yüreğime
Depremler olur beynimde
Neyi nereye koyacağımı bilemem
Anlarım ki yine sensizliğim çıldırmış...
Gece tüm sessizliği ile saldırır
Üstelik zifiri bir karanlık
Gözlerim kan kırmızı anlarım ki..
Hüznüne ağlamış yine
Tüm yalızlığa inat resimlerinle dertleşirim
Sanki cevap verecekler gibi sorarım bir yığın
Sorular ardı arkası gelmeyen boş kareler
Yine boş dolduramam
Anlarımki tüm boşluğu dolduran senmişsin
Radyoda çalan bir şarkı bir teselli ver
Benim teselli verecek kimsemde kalmadı
Kitaplarda bahsi geçen kıyamet bir banamı koptu
Derimki anlarım ki kopan seninle aramızdaki bağ
Anlayamadığım neden yokluğun böyle
Acımasızca saldırıyor...
Neden hep ben mağlup oluyorum
Neden hep benim çığlıklarım kulağımı parçalıyor
Neden hep sevenin yüreği kanıyor sevilen
Başını alıp kaçıyor NEDEN...!
Hep seven..
ÖZLÜYOR...
BEKLİYOR...
ÇEKİYOR...
VE BİTİYOR BİTİYOR....
Kayıt Tarihi : 2.11.2013 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatem Mahmutoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/02/neden-940.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!