ne kadar yüksekten düşse de bir taş,
bir kovuktur son durağı...
ne kadar yakından gelse de bir laf,
bir doruktur son durağı...
kırılmak sevgiden doğar
parçalanmak,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu ne kadar naif bir yaklaşım,şu anda öyle duygulandım ki yüreğimden geçenleri ,yazıya dökemiyorum...hayatımızda hiç gidenler olmasın svgili şair arkadaşım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta