Neden... Şiiri - Cafer Yılmaz

ne kadar yüksekten düşse de bir taş,
bir kovuktur son durağı...
ne kadar yakından gelse de bir laf,
bir doruktur son durağı...

kırılmak sevgiden doğar
parçalanmak,
harap olmak sevgiden...
oysa sevgiler yavaş başlar,
bitişleri aniden...

yaşam da öyle değil midir?
aylar alır ilk nefes
son nefesi aniden...

bir elmanın yarısı,
derler ya;
biri sen... biri ben....
oysa her elma beslenir
aynı kökten...

bir gelişin vardı senin de...
kasıp kavurdun her yüreği.
böyle sessiz,
böyle ani,
görmeden gidişin,
gidişin neden?