Aşk içindi tüm şiirlerim ama önceden di hepsi
Şimdi ise bir insanın sonunu anlatıyorum.
Satırları sona ermiş bir şiir gibi aheste aheste
Sona yaklaşmaktayım bu yorgun bedende
Mekan her zaman ki gibi boğaz köprüsü
Oyuncu ise yine ben bu sefer ki rolüm doğaçlama
İçimden geldiği gibi oynayacağım oyunumu
Sahnede bir tek ben varım ve bu son perde
Geride bıraktıklarımdan özleyeceğim şey sadece
Hiç tanımadığım sevgilim olacak.
Allah’ım ne olurdu sanki kabul etseydin
İdamlık mahkum gibi son isteğimi de
Son kez olmayan sevgilimin mavi gözlerine baksaydım
Şimdi sahnede ışıklar sönmek üzere
Nedenini anlamadığım bir şekilde
İzleyiciler ayakta beni izlemekte
Hepsi benden heyecanlı gözleri yaşlı
Neden ben hep farklı tarafta oldum
Neden insanların arasına karışamadım
Bazen itildim kakıldım kimi zaman horlandım
Ama hep galip olan ben oldum.
Tuğşah BilgeKayıt Tarihi : 7.10.2012 08:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!