Ne geldi ki elimden bu hayatta Ne hayata tat suna bildim Yalnızca kendi dünyama ışık saçabildim Kendimden başka kimi aydınlata bildim ki Şimdi avuçlarımı açıyorum bomboş Kalbimi açıyorum yarım kalan kırıntılar var Ne den hayrım yok bu kalbime ve sevdiklerime Neden sevgiler hep yarım kalıyor yüreklerde Bu kadar zor mu yüzleri değildi yürekleri görmek Ya neden ben yüzleri değil de yüreklerdeki sancıyı gören Ben miyim yalnızca hayatı kendi için değil de İyi yürekler için yaşamak isteyen Bu kadar zor olmamalı, Benimde kalbimin güldüğünü görebilmek Oysaki ben bir kum tanesiyle bile gülebilirken Neden insanlar yüreğimdekileri göremez İçimdeki hasreti özlemi sancıyı hissetmez mi ama neden….
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 17.1.2012 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zennehar Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/17/neden-849.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!