Güneşin her gün doğacagını inanıyorsun da,
Neden bir gün sen de bir yerde olabilecegine inanmıyorsun.
Denizin o kadar büyük oldugunu görüyorsun da,
Neden imkansızı düşünüyorsun.
Gökyüzüne baktıgında Allah yukarda diyorsun da,
Neden her yerde oldugunu unutuyorsun.
Ağlamayı biliyorsun, damlaların süzülüyor da,
Neden şükredip gülmeyi denemiyorsun.
Bakınırken etrafa güzeli arıyorsun da,
Neden yanda oturan çaresiz insanı görmüyorsun.
Ömrünün bir kaleme sığacak olacagını biliyorsun da,
Neden toprak altında yatacagını unutuyorsun.
Kayıt Tarihi : 4.12.2011 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semanur Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/04/neden-842.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!