Neden Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Sen,
Birdenbire hayatımın rengi oldun,
Düştün uykusuz gecelerime,
Güller çiçekler açtı,
güneş oldun doğdun gönlüme.
Filiz verdin konca verdin güller verdin,
büyüdü gönül bahçemiz, gitgide,
Sevindik el bebek gül bebek koklarken,
geçip giden bunca zamanda,
Gölgeler düştü neden.
Yel olduk estik, sel olduk yıktık,
bir şeyler oldu bizlere,
neden.

Neden, bilmem şimdi,
gölgeler düştü de sevgimize,
kara bulutlar geçip durmakta, üstümüzden,
sevinçler buhar oldu, tükendikçe tükendi,
aşk yok, saygı yok
birbirimizde, neden,neden.

Anladık geç de olsa gönül bahçemizin viran olduğunu,
Çiçeklerin yaşlandığını,
Güllerin ise konca vermez olduğunu,
Kaçtı neşemiz düştük biz düştük birbirimize.
Karardı günler ve hatta yıllar.
dertler acılar serildi,şimdi gönlümüze
neden,nedense.

Yüksel Şanlı er
05 Eylül 2010
Antalya