Neden Şiiri - Kentin Kahini

Kalemim Sen ve Ben

Dislerim demir parmaklık,
Dilimse suçsuz bir mahkum.
Düsünce suçundan yargılanan bir zavallı gibi,
Duygularımı anlatamadım.

Iste bu yüzden yazıyorum bos sayfalara,
Yazıyor yırtıyor ve atıyorum...
Seninle yürüdügüm yollara.
Belki bulup okursun diye,
Okuyup ta geri dönersin diye,
Durmadan yazıyor yırtıyor ve atıyorum...
Seninle yürüdügüm yollara.

Hani ölmemis bir insanı gömersin ya !
İste onun gibi gömüyorum.
Yosun tutmus anılarımı,
Karbeyaz sayfalara.

Kalememin her temasında,
Bir kazma daha vuruluyordu topraga.
Kendim için kazamadıgım mezarı,
Kalemim kazıyordu karbeyaz sayfalara...

Kentin kahini