Neden Şiiri - Betül Başar

Sessizliğin içten çığlığını duyuyorum şu an...
Feryat ediyor tüm ruhuyla
ve belki de hiç gelmeyecek olanı bekliyor usulca...

Ben de bekliyorum inan.
Gecenin soğuk ve karanlık yanı
bir kabus gibi çökerken odama,
inatla bekliyorum.
Gelmeyeceğini bile bile bekliyorum.
ve...
ağlıyorum...

Peki ama neden?
Gidenin geldiği, gelenin aynıyı bulduğu baki midir?
Sevenin gittiği, sevilenin üzüldüğü normal midir?
O halde neden bekliyorum ki?
Neyi bekliyorum ki?

Yürek kanıyor şu an...
Prometheus'un hergün parçalanan kalbi gibi
her an parçalanıyor
ve hiç durmadan kanıyor bu kadının yüreği.
Ama neden? ? ?