Bazen delicesine coşardım ki sormayın,
Sonra bir ölüm suskunluğu olurdu.
Kıyıya vuran hırçın dalgalar gibi,
Garip çaresizlikle çarpardı yüreğim.
Neydi o sevda rüzgârımıydı ne,
Kimine göre basit hırçınlıklardır.
Kimi ise dünyayı bağışlar onun için,
Anlarım elbette sevgiyi saygı olursa eğer.
Ben de küçücük kalbimle kapılmadımmı,
Hafif hafif estikçe yüreğim bir hoş olmadımı,
Oysa şimdi kaya gibi sert kalbimin kapıları,
Aşk denen o duygusallık artık kaldı mı?
Duygusuz değil aşırı duygusallığımdan böyleyim,
Beni benden alan yine siz oldunuz bunu bilin,
Neden aşk gözyaşlarıyla beraber olur söyleyin,
İnsanlık ve sevgi dolu olsun mutlulukla coşsun yüreğin.
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 15:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/01/neden-372.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!