Birden çıktın karşıma,zaman durdu bir anda
Sönmüş bir yanardağı bir daha yakıverdin
Her şeyden uzaklaşıp ölüm isterken canda
Yeniden yaşam olup içime akıverdin.
O an çiçekler açtı,her yer karlıydı oysa,
Yüreğim buza kesti,kor kor korluydu oysa
Gelecek dursun dedim,yaşam soyluydu oysa
Mutsuz geleceğime çiçekler takıverdin.
Sahi,neydi amacın? Yeniden öldürmek mi?
Aşkına ışık yakıp,bir daha söndürmek mi?
Acın yetersiz deyip,çarmıha gerdirtmek mi?
Değilse neden gidip,yalnız bırakıverdin?
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 09:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Hayri](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/05/neden-362.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!