Neden yaşar insan?
Herkes bilmiyor mu?
Bu hayatın bir gün sona ereceğini?
O halde neden? ..
İşte en büyük soru bu.
Kimse çözemez suskunluğunu.
Ama her halükarda bir sona gideceksek,
Günü birinde “hoşça kal hayat” diyeceksek,
Neden? ..
İşte içinde bulunduğumuz en büyük sınav bu.
İnsan nasıl anlamaz bu sınavda olduğunu?
Bu sonsuz yola çıkacağız günün birinde.
Peki ne götüreceğiz beraberimizde?
İşte bu sınav,
Bir anlamda da hazırlık aslında.
Yola çıkacağımızı biliyoruz.
Ve yolculuktan önce çantamızı açıp,
İçine eşyalarımızı saçıp,
Sonra düzenlemeye çalışıyoruz.
İyilikler, güzellikler koyuyoruz çantamızın içine…
_Koyuyor muyuz?
Neye ihtiyacımız olduğunu biliyor muyuz?
Bu yolculukta
Nelerin bizi kurtaracağının bilincinde miyiz?
Yada farkında değil miyiz?
Bilmiyor muyuz nasıl bir çanta hazırlamamız gerektiğini?
Yoksa farkında olduğumuz halde
Tedbirsiz mi çıkıyoruz yola?
Peki neden?
O kadar salak mıyız?
Ne yaparsak kendimiz için.
Ama yaptıklarımız ne biçim?
Yol bizi bekliyor,
Zaman daralıyor.
Bizim ömrümüz bu; gözümüzün önünde giden.
Hiçbir şey yapmıyoruz.
İyi de,
Neden? ..
Kayıt Tarihi : 9.1.2007 09:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!