Neden Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Ben neden hala ölmedim sanıyorsun?
Neden sövmedim yağmurlara,ıslattıkları zaman baharı.
Ki her bahar gelişinde,
Yanardım aşkın ile.
Güneşe gölge düşüren,
Yakan zemheriyi bulutların ötesinden,
Irmakları tek bir katreye hasret bırakan aşkın...
Ne olurdu beni de sevdaya hasret bıraksaydı.
Baharlarda.
Sussaydım konuştuğu zaman yeryüzü,
Hiç tükenmeseydim erittikçe beni sevdan,
Her baharı ıslatışında...

Ben neden hiç gülmedim sanıyorsun?
Güldükleri zaman yüzüme en gülünç anlarda...
Neden ağladım asırlarca,sustum sen geçince önümden?
Derdimi neden çınarlara anlattım sen dururken?
Neden hep ben bildim nerede olduğunu senin?
Sen hiç bilmedin mi beni?
Hiç görmedin mi karışırken toprağa ben,gökten inip?
Hiç üşütmedim mi ellerini,eserken yönden yöne?
Ben sana hiç görünmedim mi? ..
En belirgin anlarımda.

Ben neden duygu selindeyim sanıyorsun?
Neden boğuluyorum nefret kokan bu selde?
Neden başımı eğiyorum,sen varken içerisinde?
Göz kapaklarımı neden kapatıyorum,gözüme vururken sen?
Sence ben neden özlemekten başka hiçbir şey yapmıyorum? ..
Haykırırken sen,özlemediğine dair beni...
Eziliyorum,utanıyorum; ama yine de özlüyorum.

Sence ben neden şiir yazmaya başlıyorum? ..
Her kapı çalınışında...

(istanbul-2002)