Neden? Şiiri - Murat Ülkü

Neden sana "git" diyemiyorum bilmiyorum,
Ama "kal" demeye de mecalim yok artık.
Islak sokaklarda yankılanıyor sesimiz,
Biz bu hikayede çoktan yarım kaldık.

Belki de yarım kalması lazım her şeyin,
Tamamlanınca büyüsü bozulur mu dersin?
Bak, sağanak altında hâlâ muhtacım sana,
İster misin bu yağmur bizi affetsin?

Gülüşün, göğsümdeki o en derin sızı,
Bitmemeliydi böyle, biliyorum ama,
Yarım kalan ne varsa hayata dair,
Bir kırık mısra gibi takıldı dilimize...

Gitmekle kalmak arasında bir uçurum var,
Biz o boşlukta el ele tutuştuk seninle.
Damlalar saçlarından süzülürken yavaşça,
Nemli bir veda bıraktık geride.

Böyle bitmemeliydi, haklısın, seziyorum,
Hangi hikaye mutlu sonu hak etmez ki?
Ama bazı aşklar sadece eksik kalınca,
En saf, en dokunulmaz haliyle yaşar gibi...

Şimdi bir yanımız hep o sokakta solacak,
Gözlerindeki buğu, kalbimdeki sancıyla.
Ben sana hâlâ çok aşığım kadın,
Yarım kalmış bir ömrün en zarif anısıyla.

Sözler boğazımda düğüm düğüm şimdi,
Söylesem dert olur, sussam kıyamet.
Birer yabancı gibi baksak da birbirimize,
Yüreğimde hâlâ o eski, o derin emanet.

Belki yıllar sonra bir şarkı çalınca,
Hatırlarsın o iliklere işleyen geceyi.
Zaman her şeyi silip süpürse de,
Kader unutmaz bu hüzünlü heceyi.

Gözyaşların yağmura karışıp gitsin,
Bırak bu sızı sadece bende kalsın.
Madem biz bu yolu sonuna dek yürüyemedik,
Bırak bu aşk, hep o noksan haliyle hatırlansın.

Bir kapı kapansa, diğeri hep aralık kalır,
Ruhumuz o puslu sokağın tutsağı artık.
Ne tam olarak kavuştuk, ne tam koptuk,
Sadece kendi masalımızda biraz fazla yorulduk.

Gidiyorum işte, cebimde bir avuç hüzünle,
Adın dilimde sessiz bir dua gibi kalsın.
Eğer bir gün kalbin aynı sızıyla titrerse,
Bil ki bu yağmur hâlâ ikimiz için yağsın.

Bizim hikayemiz böyle mühürlendi işte;
Vuslatı eksik, sevdası sırılsıklam...
Yarım kalmış her ne varsa sana dair,
Ömrümün en güzel sızısıdır artık bu dram.