Neden Şiiri - Eylül Hacer Akkuş

Ben, ah bu ben...
İçimdeki kendimi,öldüresiye bir çıkmaza itiyorum.
Neden pes etmiyorum!

Kabuslarımdan korkmuyorum.
Bazen penceremdeki korkuluk,
Bazen odamın tavanındaki gölge oluyor.
İzliyorum.

Karanlığımın içinde bir ses,
Çocuk gülüşü!
Ona doğru koşuyorum, sarılmak istiyorum.
Bir şeyden kaçıyor, bir şeyden
Yetişemiyorum.

Kafamın içini minik fareler istila ediyor.
Yalnızlığımın sesini duymuş olmalılar.
Kırıntılarla inşa ettiğim lunaparkta nasıl da eğleniyorlar.
Gülüyorum.

Sır gibi sakladığım acılarım çıt çıkarıyor artık.
Çalar saatle zamanı geriye kursam,
Şiddetini bir süre daha erteleyebilir miyim?
Düşünüyorum.

Sen öyle güzel bir nedensin ki,
İçimde sen kalmış insanı yaşatıyorsun.
Biliyorum.

s11:27 07.05.2024