Ne zaman başımı yastığa koysam
Gözlerime direk olur kirpiklerim
Çelik kafes içerisine hapsolurum
Öylece karanlığa baka kalırım. Neden?
Her gece öpüp kokladığım yastık
Üzerine yatıp uzandığım yatak
Gizlenip altına sığındığım yorgan
Taş olur,diken olur, batar.Neden?
Bir müebbet mahkumu duygularım
Saatlerce debelenir çırpınırım
Çelik mengeneler arasında beynim
Kıramam zincirleri kurtulamam.Neden.?
Ey uyku meleği haydi gel öp alnımdan
Baş koyduğum yastığımı öptüğün gibi
Ya azadet mahkumu ya çöz zincirleri
Zaman geçer unutursun kafes içinde
Loş odalarda,aynalar yüzler görürüm
Bir sarhoş gibi yorgun düşer sürünürüm
Nedenler arasında gel gitleri yaşarım
Cevap bulamam tarifsiz duygularıma
Uyuyamam, kıvranırım,sancılanırım
Seher vaktini, gün doğumunu beklerim
Kerem gibi,mecnun gibi, kavrulurum
Hüzünlenir, ağlayamam kahrolurum.Neden?
Ey uyku meleği, haydi gel öp gözlerimden
Ya da ipek kanatlarını sür gözlerime
Henüz gün doğmadan, şafak sökmeden
Ya aç perdelerimi ya da vazgeç benden
Yavuz Şimşek Selimi 2
Kayıt Tarihi : 31.3.2023 00:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!